Manekiny do holowania ulegały w ciągu wielu lat różnym modyfikacjom i udoskonaleniom.
Aktualnie obowiązujące (w zawodach ratowniczych zgodne z przepisami ILS) są to wykonane z materiałów plastycznych torsy ludzkie wraz z głową, obciętymi wysoko rękami i bez kończyn dolnych, o wysokości 1,0 m i maksymalnej wadze pod wodą 1,5 kg. Powinny być one hermetyczne i mieć tylną część głowy pomalowaną na kolor kontrastujący z ciałem manekina i kolorem wody Również w środku torsu tj. 40 cm od dołu i 55 cm od głowy powinien znajdować się poprzeczny pas szerokości 15 cm w kolorze kontrastowym
Na rynku istnieje wiele typów i rodzajów, począwszy od prostych bezwskaźnikowych do bardzo skomplikowanych z wydrukiem komputerowym, począwszy od modeli składających się z samych torsów da modeli kompletnie wyposażonych w ramiona i nogi, bez możliwości regulacji i z możliwością regulacji np.: siły potrzebnej przy pośrednim masażu serca. Manekiny mogą posiadać:
Wyposażenie większości fantomów zabezpiecza ćwiczących przed możliwością zakażenia się chorobami zakaźnymi (o ile będą przestrzegane podstawowe zasady BHP podane przez poszczególnych producentów) oraz zapewnia dosyć duży komfort estetyczno-higieniczny
Generalnie - jest to podstawowy sprzęt służący do nauki sztucznej wentylacji i pośredniego masażu serca przeprowadzanego indywidualnie lub zespołowo Umożliwia on również trening w zakresie stosowania masek wentylacyjnych ( np. maski kieszonkowe Laerdala lub Ambu, chusteczek reanimacyjnych) oraz resuscytatorów ręcznych typu Ambu.
Każdy ratownik wodny powinien umieć pływać łodziami wiosłowymi z użyciem jednego wiosła. Jedną z metod pływania z użyciem jednego wiosła jest śrubkowani (piórkowanie, bączkowanie) . Jest to dosyć trudna technika. którą można stosunkowa prosto i łatwo nauczyć się pod okiem instruktora na brzegu pływalni czy pomostu na kąpielisku. Przyrząd zamocowany (położony) na brzegu ćwiczący siadając bierze między swoje nogi., przytrzymując go w ten sposób przed niepotrzebnymi ruchami bocznymi. Wkłada wiosło w dulkę i ćwiczy właściwą technikę wiosłowania, aż do jej opanowania i dopiero wówczas przechodzi na łódź.